นิซตัดขาย

การปลดเปลื้องทีมใหญ่ของนิซ

มาตรงประเด็นเลย: โอเลียง เดอ นีซ กำลังขายนักเตะตัวเก่งเหมือนกำลังจัดของออกจากบ้านก่อนย้ายเมือง มีรายงานจาก L’Équipe ว่าไม่ใช่แค่ตัดคนออกแต่มันคือการเปลี่ยนแปลงทั้งทีมอย่างแท้จริง จากคำสั่งควบคุมต้นทุนของ INEOS ผู้เล่นรายได้สูงกำลังเดินทางออก, เยาวชนขึ้นมามาก, และข่าวลือโอนย้ายเร็วกว่าขนมปังปิ้งร้อนในฤดูร้อนปารีส

คนไหนจะออกไป และทำไม?

เริ่มกันที่ กาแอลตาแน์ ลาโกร์กซ์ กองหน้า whose เงินเดือนเดือนละ €32K เพิ่มเป็น €35K หากเข้าถึงแชมเปียนส์ลีก —แต่ก็ไม่พอให้อยู่ฝรั่งเศส กรุ๊ปจากตะวันออกกลางสนใจแล้ว โดยเคยติดต่อเมื่อเดือนมกราคม ก่อนหน้าเขาไม่มีสโมสรใหม่อยู่ —แต่มูลค่ายังอยู่ใกล้ €6M/ปี การกระจายความมั่งคั่งผ่านการโยกย้ายระหว่างประเทศ แล้วก็ ฌียร์อมี เบโกะ เพื่อนร่วมทีมน้ำเงินขาวคนเก่ง เมื่อก่อนเล่นได้น่าประทับใจในตำแหน่งปีกซ้าย อายุสองฤดูกาลในตูลูสและตอนนี้…ไม่มีที่ไหนให้เล่นได้อีก เมื่อเวลาลงสนามลดลงโดยไม่มีเซอร์ไพรส์ เพราะได้เงินเดือนเดือนละ €22.5K โดยไม่มีผลงานชัดเจน แต่นี่ไม่ใช่แค่อันธพาล —พวกเขากำลังลดรายจ่ายเพื่อเพิ่มพื้นที่ในการบริหารงานในอนาคต

เป้าหมายหลัก: กัสแซน & บูคา

ตอนนี้มาถึงจุดพลุแตก: เอวาน กัสแซน (ประเมินราคา €40M) เป็นกองหน้าสไตล์ CoT มีความเร็วและแม่นยำภายใต้แรงกดดัน —เหมาะมากสำหรับสโมสรอังกฤษหรือเยอรมันในเวลานี้ เขาไม่ตอบสนองต่อข้อเสนอแรกจากเฟเนอร์บาห์เช ในตอนแรก —แต่นั่นหมายความว่าพวกเขาจะถอนตัวหรือ? มันกลับตรงข้าม มีหลายสโมสรเฝ้ามองเหมือนหมาป่าเห็นเนื้อสดหลังจบช่วงฝึกซ้อมฤดูร้อน แล้วก็ มาร์ชิน บูคา นายประตูชาวโปแลนด์ whose สัญญาหมดในปีหน้า —หลังปฏิเสธขยายสัญญาเขาถูกประกาศขายอย่างเป็นทางการ โดยรายงานบอกว่าเขาไม่อยากอยู่ฟุตบอลตุรกียอดเยี่ยม galatasaray พยายามอย่างมากเสนอ €20M เพื่อรับเขา —แม้มอบโอกาสเข้า UCL ก็ตาม? เขายังคงแสดงความไม่อยากสนใจ จะเป็นเพราะศักดิ์ศรียอดเยี่ยม? การปรับตัวยาก? หรือแค่มุมมองตลาดแบบคลาสสิก?

สัญญาณสำคัญสำหรับโน้มเอียงของนิซ

การขาดผู้เล่นคนสำคัญไมใช่วางแผนเพียงแค่อยากลดจำนวนเท่านั้นครับ —แต่มันคือการทำลายภาพรวมใหม่อย่างแท้จริงภายใต้มือใหม่อย่าง INEOS ธุรกิจสามารถนำเอาแข้งดาวรุ่งอายุเพียง19ปียอดเยี่ยมอย่างกาบี้ เบรนาโด และผลักให้นักเตะอายุ16คนอย่างจิบริอาล คูลิกาไลลงสนามโดยตรง อายุมาก = เศรษฐกิจเบา = การพึ่งพาได้นานกว่า vs การไล่อายุเฉียดๆ มาทำกำไรระยะสั้นมูลค่ามหาศาลแต่มหาผลผลิตเกือบน้อยมาก เหมือน NBA ในอดีตก่อนจะเปลี่ยนมานำระบบดร๊าฟ-พัฒนาแทนการเซ็นฟรียักษ์รายใหม่วางแผนไว้วันละภาค—บทเรียนบางครั้งหายไปจากสโมสรใหญ่อิตาเลียน…จนกระทั่งตอนนี้!

มุมมองสรุป: อภัยไหมหรือแค่อารยะธรรม?

ผมยอมรับเลย – จากแคลคูลัสทางการเงิน มันสมเหตุมหัสสาสมควร แต่อยากถามกลับ: หากผู้เล่นยอดเยี่ยมรายหนึ่งได้อะไรมากกว่าโคachs และสามารถลาออกมาโดยไร้อาวัยใด ๆ จะเรียกว่า “วางแผนฉลาด” เชิงกลยุทธ์ไหม? หรือแค่อารยะธรรมแบบสมัยใหม่อยู่เบื้องหลังชื่อบอกกล่าวเชิงกลยุทธภาพ? มาแชร์ความเห็นของคุณด้านล่าง ผมอยากฟังความเห็นของพวกคุณ!