หยุดตำหนิฟอเดน — ปัญหาคือกองกลางอังกฤษตั้งราคาเกินจริง

ขอชัดเจน: ผมเห็นฟอเดนโดนวิจารณ์หนักกว่าแซ่บๆ ในเกม Knicks เสียดายมาก เเต่ประเด็นสำคัญคือเขาไม่ได้อยู่คนเดียว เมื่อมีใครว่าเขา ‘เกินราคา’ ผมถามกลับว่า พัลเมอร์ล่ะ? เบลลิงแฮมล่ะ?

พวกเขาทั้งหมดถูกกดดัน เจอค่าจ้างระดับราชวงศ์ แต่ก็ยังเป็นมนุษย์ธรรมดาบนสนาม

มุมมองผิดปกติเรื่องพาสปอร์ตทองคำ

เราให้ความสำคัญกับเส้นเลือดสายอังกฤษมากเกินไปเหมือนมีพาสปอร์ตแล้วแปลว่าเก่งโดยธรรมชาติ แต่จริงๆ แล้วมูลค่าไม่ใช่จากฝีเท้าแต่มาจากแบรนด์

พัลเมอร์? สุดยอดเมื่อกำไรได้แต่มักหายไปเหมือนสัญญาณไวไฟในลิฟต์ เบลลิงแฮม? พ่อหมุนงานหนักพร้อมสายตาเชิงกลยุทธ์…แต่แม้จะยอดเยี่ยม ก็แก้ปัญหาแท็กติกไม่ได้ทันที

และใช่…ฟอเดนมีความแปรปรวน…แต่อย่างน้อยเขาก็มาพร้อมแรงผลักดันและความพยายาม

การบิดเบือนตลาดและการสร้างภาพพจน์

เราทำให้นักเตะกองกลางระดับพรีเมียร์ลีกกลายเป็นดาราเบื้องหลังเสื้อแดงเพียงแค่วางเท้าลงสนาม เราคาดหวังปาฏิหาริย์จากพวกเขาโดยไม่มีผลงานจริงๆ

ตรวจสอบข้อเท็จจริง:

• พัลมอยร่า (ไม่ใช่ พาลมอยร่า) มูลค่าน้อยกว่าสองเท่าหากประเมินจากผลงานจริง
• เบลลิงแฮมเฉลี่ยสัมผัสบอลมากกว่าคู่แข่ง 23%…แต่มีการส่งบอลสำคัญลดลงถึง 15% ในเวลา 90นาที
• ส่วนฟอเดน? อัตราการส่งบอลแม่นยำในพื้นที่กดดันอยู่ที่ 68% — สูงกว่าค่าเฉลี่ยของพรีเมียร์ฯ โดยเฉพาะหลังกลับมาจากการบาดเจ็บ

ใครจึงเป็น ‘ของเสีย’ กันแน่นะ?

มาสงบใจกันเถอะ

ผมเติบโตจากการเล่นแบบเซียนบนถนนบรูคลิน โดยไม่มองเรื่องเชื้อชาติ เพียงแค่วัดจากเทคนิกและความกล้าของคนๆ หนึ่ง กฎเดียวกันควรนำมาใช้ในการวิเคราะห์ฟุตบอล: พฤติกรรมบนสนามสำคัญกว่ายศถาบรรดาศักดิ์หรือเชื้อชาติ เราไม่จำเป็นต้องโกรธแค้นเล็กๆ จากดาวรุ่งที่กำลังเรียนรู้ภายใต้แสงไฟโลกใบที่ใหญ่มาก แทนที่จะชี้ finger at Foden เราควรถามว่าทำไมกองกลางชาวอังกฤษถึงถูกยกให้มหาเทพก่อนจะสร้างชื่อเสียงให้มั่นคง ถึงเวลาแล้วที่จะหยุดภักดีในพาสปอร์ตกับเรื่องการวัดผลทางแท็กติก