Lakers, $10B, ating Bahagi

**Ang mga Numero Ay Hindi Naglilibak

Noong 1979, si Jerry Buss ay bumili ng Lakers sa halagang \(67.5 milyon. Ngayon? \)10 bilyon—46 taon lamang ang nakalipas, at patuloy pa silang may hawak ng higit sa 15%.

Ito’y hindi lang tagumpay sa pera—ito’y isang kultural na artifact. Ang transaksyon ni Mark Walter ay hindi tungkol sa pera lamang; ito’y nagbabago ng paraan natin kumuha ng halaga sa mga franchise sa buong mundo.

At oo—mas mataas ito kaysa sa kasalukuyang halaga ng NFL Dallas Cowboys.

**Bakit Manatili Sa 15%?

Seryoso ako: marami ang maglalakad na buong-buo matapos ang ganoong gantimpala. Ngunit hindi sina Buss.

Nananatili sila hindi dahil sayu o pagmamalupit—kundi dahil strategiya at emosyon.

Ito’y nagpapahiwatig ng patuloy na liderato. Ipinapahiwatig din nito na mananatili ang isang anchor na nakabase sa kasaysayan, kahit dumami ang capital sa sports.

Narating ko ito nang umunlad ako sa Chicago—sinabi nila noon, “Isang brand walang alaala ay parang isang produkto lang.” Iyan din ang nararamdaman ko dito.

**Ang Presyo Ng Legacy Laban Sa Kita

Ang transaksyon na ito ay nagtatag ng bagong benchmark—hindi lang para sa NBA kundi buong mundo ng sports franchise. Isipin mo: kapag nabenta mo ang iyong team para $10B, ano ba ang ibig sabihin nito para lahat ng iba?

Nararamdaman na rin ito ng NFL. Ang mga club tulad ni Liverpool at Real Madrid ay nakikilos nang mas mataas dahil pinapanood nila ang basketball bilang patunay na maaaring i-scale.

Ngunit narito ako: ang kita ay hindi katumbas ng layunin.

Nung sinabi ni Shams na si Jeanie Buss ay mananatiling owner, bumaba ako—isang pakiramdam na parang relief—not excitement.

Ang soul ng isang organisasyon ay dapat manatiling buhay kasama yung logo—hindi dapat ipagbili kasama yung pangalan.

**Data At Pangarap: Aking Pananaw Bilang Analyst At Fan

Ako’y natuto mag-compute ng datos—the kind that shows ROI on player contracts or ticket sales per season—but even I can’t ignore emotion when talking about institutions like L.A.’s franchise.

Hindi totoo ‘family-run’ pero ‘family-influenced,’ maaari mong sabihin —subtle pero mahalaga kapag binibigkas mo ‘decades-old legacies’ built on loyalty and belief.

Totoo nga: lumilikha ka talaga nung capital faster than ever into sports ownership—especially among billionaires looking for prestige assets—but some things resist commodification: a city’s heartbeat, a fanbase’s trust, an athlete’s dream being played under purple and gold lights at Crypto.com Arena. These aren’t KPIs—they’re memories forged over generations. So while others may ask “What return?” —the real question might be: “What are we losing if we let go too soon?”

P.S.: If you think only investors care about valuations… watch how fans reacted when Jeanie stayed onboard. That quiet moment said everything.